به صدایت که معتاد شدم

رفتی

حالا هر روز

خاطره تزریق میکنم . . .

عــطر ِ تَنت روی ِ پــیراهنـم مــانده ..
امــروز بـویــیدَمَش عمــیق ِ عمــیق ِ!
و با هـر نـفس بـغــضم را سـنگین تر کردم!
و به یــاد آوردم که دیـگر ، تـنـت سـهم ِ دیگری ست ..
و غمــت سـهم ِ مــن!

میروی و من فقط نگاهت میکنم
تعجب نکن که چرا گریه نمیکنم بی تو
یک عمر فرصت برای گریستن دارم اما برای تماشای تو
همین یک لحظه باقی است
و شاید همین یک لحظه اجازه زیستن در چشمان تو را داشته باشم

دوست دارم یک شبه ، هفتاد سال پیر شوم
در کنار خیابانی بایستم…
تو مرا بی آنکه بشناسی ، از ازدحام تلخ خیابان عبور دهی…
هفتاد سال پیر شدن یک شبه
به حس گرمی دست های تو
هنگامی که مرا عبور میدهی بی آنکه بشناسی،
می ارزد..!

به من گفت برو گورِت رو گم کن …
و حالا هر روز با گریه به دنبال قبر من می گردد !!!
کاش آرام پیش خودت و زیر زبانی می گفتی :
“زبانم لال !”

گــریان شده دلـــــم….
همچـــون دختـــرکـــی لجبـاز…
پا به زمین می کـــوبد…
تــــو را میـــخواهد….
فقط “تــــــــــــــــــو” را…

عشق ؛ به زخم که برسد ، سکوت می شود
زخم که عمیق شود ، بیداریِ دل ، درد دارد !
من
در این بغض های هر لحظه
در این دلتنگی های مدام
در این آشفتگی های دقایقم
دارم
سکوت
می شوم
با من از عشق چیزی بگو
پیش تر از آنکه زخم هایم عمیق شود…!

چندان هم دور نیستی ؛ فقط به اندازه ی یک نمیدانم از من فاصله گرفته ای !
آری ، “نمیدانم” کجایی ؟

روزی میرسد که با لبخند تو بیدار میشوم
این روز هر زمان که میخواهد باشد
فقط باشد

خدای مهربانم

با تو بهترین ها را تجربه کردم

و بی تو بدترین ها را . . .

با تو شیرین ترین لحضه هایم را نقاشی کردم

بی تو تلخ ترین ها را . . .

من با تو دنیایم را زندگی کردم

و بی تو جهنم را . . .

دوستت دارم خدایا . . .

من زخم های بی نظیری به تن دارم
اما تو مهربان ترینشان بودی
عمیق ترینشان
عزیز ترینشان
بعد از تو آدم ها…تنها خراشی بودندبر من که هیچ کدامشان به پای تو نرسیدند
عشق من…خنجرت کولاک کرد…

تو رفته ای

و

من

تمام کارت شارز ها را سیگار میخرم

و

با خیابان حرف میزنم

و

به پنجره دیده بسته ام

و

ای کاش

بدانی...

یه نگاه به کفش های قشنگت کن دو عاشق ؛

 دو یار که بدون هم جایی نمیرن با هم خاکی  

میشن با هم میرن زیر بارون ؛

 اگه یکی فدا شد دیگری هم فدا میشه ؛

کاش آدمها از کفشاشون یاد میگرفتند رسم وفاداری و عشق رو

حرف دلت را امروز بزن!

اگر امروز گفتی...

اسمش "حرف دل" است

اگر نگفتی

فردا می شود

"درد" دلت...

نمی فهمم

فقط کاش که عشق مان دو طرفه باشد .

به گوش خدا برسانید آدم این حوا سالهاست که رفته است …

این حواى تنها را برگردان پیش خودت …

بهشتش را نمیخواهم ؛ به جهنمش هم راضیم ؛ هرجایى باشد جز این دنیا …

این دنیا زیادی بوى آدم گرفته است !

ﻟﻌﻨﺖ ﺑﻪ ﺍﻭﯾﯽ ﮐﻪ ﺣﺎﺻﻞ ﺍﻋﺘﻤﺎﺩﻡ به او ،

ﺍﻧﺪﺍﺧﺘﻦ یک ﻗﺮﺹ ﺳﺮﺩﺭﺩ ﻗﺒﻞ ﺍﺯ ﺳﺮﮐﺸﯿﺪﻥ ﻟﯿﻮﺍﻥ ﺁﺏ ﺁﺧﺮ ﺷﺒﻢ ﺧﻮﺍﻫﺪ ﺑﻮﺩ !

آهای گاو !!!

این انسانها چیزی از ما شدن نمیفهمند ، حالا تو هر روز هی بگو : ما… ما… ما…

خواستم بگویم به جهنم که رفتی دیدم واژه ی بهتری هم وجود دارد …

به همین روزهای من که رفتی …

گفت دهانت بوی شیر میدهد و رفت …

به او بگویید حالا بوی دروغ میدهد ، برگرد !

شیشه های خانه ها را دستور دادند دوجداره باشد ،

دیگر وقتی باران می بارد صدایش شنیده نمی شود . . .

یاد اشکهای بی صدای خودم افتادم !

قول داده اَم…

گاهـــی

هَر اَز گاهـــی

فانـــوس یادَت را

میان ایـن کوچه ها بـی چراغ و بـی چلچلـه، روشَـن کنَم

خیالـت راحـَــت! مَـن هَمان منـــَــم؛

هَنوز هَم دَر این شَبهای بـی خواب و بـی خاطـــِره

میان این کوچـه های تاریک پَرسـه میزَنـَم

اَما بـه هیچ سِتاره‌ی دیگـَری سَلام نَخواهــَـم کَرد…

خیالَت راحَت !

سر میز شام به یادت می افتم . . .

بغض میکنم . . .

اشک در چشمانم حلقه میزند . . .

همه با تعجب نگاهم میکنند !

و من لبخند میزنم و میگویم : چقدر داغ بود !

همه مرا با خنده ی بلند میشناسند !

بیچاره بالشم !

با گریه های بیصدا . .

خــــدایــا یــه بُــــر بــه ایــن زنــدگیــمون بــزن

شایــد دو تــا حکــم افتــاد دستمــون

که هــر نامــــردی آســش رو بــه رخ مــا نکــشــه